Orvieto

Orvieto ligt op een rots van tufsteen die de omringende vlakte, waar de rivieren Paglia en Chiani door stromen alvorens ze de Tiber bereiken, overheerst. Dit enorme platform van bruinkleurig vulkanisch tufsteen verheft zich tot vijftig meter boven de vlakte uit.

Het werd gevormd door de uitbarsting van een aantal vulkanen die een grote hoeveelheid materiaal deponeerden. De eerste betrouwbare getuigenissen van de aanwezigheid van de mens stammen uit de 7e eeuw voor Chr., maar men gaat ervan uit dat de plek al tijdens de Brons- en de IJzertijd bewoond was.

De archeologische vondsten die stammen uit de Etruskische periode bieden een aanzienlijk betrouwbaar maar nog altijd incompleet beeld van de antieke Etruskische stad die zeer waarschijnlijk Velzna heette.

De naam van de stad is echter nog altijd een twistpunt onder de geleerden.

De stad, die zeer waarschijnlijk Volsinii Veteres heette (de geleerden discussiëren nog altijd over de naam, maar zeer waarschijnlijk was dit de naam van de stad) lag in de buurt van een beroemd Etruskisch heiligdom, Fanum Volumnae.

Dit was een plaats die elk jaar door de inwoners van Etruria werd bezocht en waar religieuze riten, spelen en evenementen werden georganiseerd. In de periode van de 8e tot de 6e eeuw voor Chr. doorging de stad een aanzienlijke economische groei - waar met name de rijke families binnen een sterk oligarchisch regime van genoten - en een demografische groei die resulteerde in het ontstaan van een multi-etnische samenleving, zoals door de resten van de antieke stad en de omringende necropolissen wordt aangetoond.

In de gulden periode van de 6e tot de 4e eeuw was de stad een bloeiend handels- en kunstcentrum en had een militaire overmacht dankzij de strategische ligging die de stad in een natuurlijk fort omtovert.